آرتروز التهاب مفاصل بدن است. علائم اصلی آرتروز درد و سفتی هستند که با بالا رفتن سن بدتر می شوند. شایع ترین نوع آرتروز، استئوآرتریت و رماتیسم مفصلی هستند. استئوآتریت موجب از بین رفتن غضروف می شود. رماتیسم مفصلی نوعی اختلال خود ایمنی است که مفاصل را مور هدف قرار می دهند. کریستال های اسید اوریک، عفونت ها و بیماری های زمینه ای مانند پسوریازیس یا لوپوس نیز منجر به دیگر انواع آرتروز می شوند. درمان هر یک از این انواع آرتروز بستگی به نوع آن دارد. هدف اصلی درمان آرتروز، کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی است. در این مقاله درباره شایع ترین انواع آرتروز و علائم آنها صحبت می کنیم. با ما همراه باشید.

فهرست
رماتیسم مفصلی
اُستئوآرتریت
آرتروز کودکان
آرتروز سپتیک
فیبرو میالژیا
آرتروز پسوریازیسی
سندروم شوگرن
اسکلرودرمی
لوپوس 

روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید و اُستئوآرتریت چند ویژگی مشترک دارند، اما بیماری های کاملاً متفاوتی هستند. آرتریت روماتوئید زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن اشتباهی به بافت های خود بدن بخصوص بافت همبند، حمله می برد و باعث درد، التهاب مفصل و از بین رفتن تدریجی آن می شود. غضروف نوعی بافت همبند انعطاف پذیر در مفاصل است که فشار و ضربه هایی را که با حرکات مفصل (مثل دویدن و راه رفتن) ایجاد می شود، به خود جذب می کند و علاوه بر محافظت از مفصل، اجازه می دهد مفصل به نرمی حرکت کند. التهاب مزمن در مایع سینوویال باعث از بین رفتن غضروف و استخوان می شود و این موضوع در نهایت منجر به تغییر شکل مفصل، درد، تورم و قرمزی در ناحیه می شود.

آرتریت روماتوئید می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد و علائم مهم آن خستگی و خشکی طولانی مدت مفصل پس از یک دوره استراحت (مانند خشکی صبحگاهی پس از بیدار شدن از خواب) است.
آرتریت روماتوئید منجر به ناتوانی و مرگ زودرس می شود و کیفیت زندگی بیماران را کاهش می دهد، هم چنین احتمال ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی (مانند بیماری قلبی) و سکته مغزی را در افراد بالا می برد.
تشخیص بیماری آرتریت روماتوئید برای کنترل به موقع علائم آن بسیار مهم است و می تواند اثرات منفی بیماری را کاهش دهد. 

اُستئوآرتریت

اُستئوآرتریت یا آرتروز به علت نازک شدن غضروف مفصلی با استفاده زیاد از مفصل در طول زندگی ایجاد می شود. اُستئوآرتریت بیماری مفصلی شایعی است که روی غضروف، رباط ها، استخوان زیرین غضروف و در نهایت خود مفصل تاثیر می گذارد.

از بین رفتن این بافت ها درنهایت منجر به درد و خشکی مفاصل می شود، اما خشکی صبحگاهی در این بیماری کمتر از آرتریت روماتوئید یا روماتیسم است.
مفاصلی که در اُستئوآرتریت درگیرند، همان مفاصلی هستند که وزن بدن را تحمل می کنند: مفصل ران، زانو، دست، ستون مهره ها، اسخوان شست و مفصل بزرگ شست پا.

چنانچه شما هم دچار بیماری آرتروز شده‌اید، می‌توانید از متخصصان مرکز فیزیوتراپی مهربان مشاوره بگیرید. مرکز فیزیوتراپی مهربان با در اختیار داشتن تیمی تخصصی و جدیدترین دستگاه‌های روز دنیا هم‌اکنون به‌عنوان مجهزترین فیزیوتراپی غرب تهران آماده ارائه خدمات تخصصی فیزیوتراپی به شما همشهریان عزیز است. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره 02126741456 تماس حاصل فرمایید.

آرتروز کودکان

این مورد شامل چندین نوع آرتروز است. آرتروز ایدیوپاتیک جوانان که به نام آرتروز روماتوئید جوانان هم شناخته می شود، شایع ترین نوع آرتروز در کودکان است.
آرتروز در کودکی می تواند باعث آسیب دائمی مفاصل شود و برای این موضوع درمانی وجود ندارد. با این حال دوره هایی از بهبودی بین حملات اتفاق می افتد که در آن زمان بیماری خاموش است. این نوع آرتروز هم می تواند در دسته بیماری های سیستم ایمنی یعنی بیماری های خود ایمن قرار بگیرد. بنابراین اگر کودک شما درد ناگهانی زانو داشت و علت آن را نمی دانستید، این درد را نادیده نگیرید. شما می توانید در مقاله درمان زانو درد در کودکان با انواع روشهای درمانی زانو درد آشنا شوید.

بیشتر بخوانید: آرتروز زانو در جوانان: از علت تا درمان 

آرتروز سپتیک(چرکی)

این آرتروز دو تا ده نفر را در هر 100هزار نفر درگیر می کند. در آرتریت روماتوئید، 30 تا 70 نفر در هر 100هزار نفر درگیر می شوند.
آرتریت سپتیک نوعی التهاب مفصلی است که از عفونت باکتریایی و قارچی ناشی می شود و اغلب مفاصل زانو و ران را درگیر می کند. زمانی که باکتری ها یا دیگر میکروب های ایجاد کنندۀ بیماری از طریق خون وارد مفصل می شوند یا وقتی به خاطر آسیب یا جراحی به طور مستقیم مفصل را آلوده می کنند، زمینه ایجاد این آرتروز ایجاد می شود.

باکتری های مسئول آرتروز سپتیک اغلب استافیلوکوک، استرپتوکوک و نیسریا گنوره آ هستند. باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (باکتری عامل سل) و کاندیدا آلبیکنز منجر به آرتروز سپتیک مزمن می شوند که نسبت به موارد حاد، کمتر شایع است.

آرتروز سپتیک در هر سنی اتفاق می افتد. در کودکان ممکن است قبل از سن سه سالگی این اتفاق بیفتد که در این سن مفصل رانْ بیشتر از بقیه بدن در معرض عفونت است. آرتروز سپتیک از سه سالگی تا سنین بلوغ شایع نیست. کودکان مبتلا به آرتروز سپتیک که واکسینه نشده اند، نسبت به بالغین بیشتر مستعد عفونت هستند. از زمانی که واکسیناسیون هموفیلوس آنفولانزای تیپ بی (موجود در واکسن پنج گانه) انجام می شود، میزان آرتروز باکتریال ناشی از هموفیلوس آنفولانزا، حدود 70 تا 80 درصد کاهش یافته است.

موارد زیر احتمال ابتلا به آرتروز سپتیک را افزایش می دهند:

• وجود بیماری یا آسیب مفصلی
• پیوند مفصل مصنوعی
• عفونت باکتریایی در هر جایی از بدن
• وجود باکتری در خون
• بیماری مزمن (مانند دیابت، آرتریت روماتوئید و کم خونی سلول داسی شکل)
• مصرف دارو به شکل تزریقی
• داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی
• آسیب مفصلی که به تازگی اتفاق افتاده باشد
• نمونه برداری از مایع مفصل یا جراحی که به تازگی انجام شده باشد
• بیماری هایی که سیستم ایمنی را ضعیف می کنند مانند HIV
• دیابت
• سن بالا
آرتروز سپتیک یک مورد اورژانسی است؛ زیرا می تواند منجر به تخریب سریع مفصل شود و حتی کشنده باشد.

فیبرو میالژیا

این بیماری اغلب در سنین میانسالی یا پس از آن ایجاد می شود اما می تواند کودکان را هم درگیر کند.
علائم احتمالی فیبرومیالژیا:

• درد در جاهای مختلف بدن
• اختلالات خواب
• خستگی
• افسردگی
• مشکل در تفکر و حافظه

فرد بیمار ممکن است دردهای غیر طبیعی و واکنش های شدید به مواردی داشته باشد که برای دیگر افراد دردناک به حساب نمی آید. احساس گزگز و بی حسی در دست و پا، درد فک و مشکلات گوارشی هم می تواند از علائم دیگر بیماری باشد.

علل ایجاد فیبرومیالژیا ناشناخته هستند، اما مواردی وجود دارند که احتمال می رود با شروع بیماری در ارتباط باشند:

• وقایع آسیب رسان یا استرس زا
• اختلال اضطراب پس از سانحه
• آسیب های ناشی از حرکات تکراری
• بیماری هایی مانند عفونت ویروسی
• لوپوس، آرتریت روماتوئید و سندروم خستگی مزمن (بیشتر بخوانید: درمان سندروم خستگی مزمن با فیزیوتراپی)
• سابقه خانوادگی
• چاقی

این بیماری در خانم ها بیشتر است.

بیشتر بخوانید: درمان قطعی فیبرومیالژیا 

آرتروز پسوریازیسی

این نوع آرتروز اغلب به دنبال بیماری پوستی پسوریازیس ایجاد می شود. آرتروز پسوریازیسی بین 6 تا 42 درصد از افراد دچار پسوریازیس را درگیر می کند. بیشتر بیماران ابتدا دچار پسوریازیس می شوند و سپس آرتروز می گیرند، اما گاهی آسیب های مفصلی قبل از پیدا شدن مشکلات پوستی اتفاق می افتد.

علت اصلی آرتروز پسوریازیسی شناخته شده نیست، اما به نظر می رسد به مشکلات سیستم ایمنی که بافت های خودی را بیگانه محسوب می کند، مربوط باشد. این موضوع منجر به حمله سلول های ایمنی به سلول ها و بافت های سالم بدن می شود که مشکل التهاب در مفاصل و تقسیم بیش از حد سلول های پوستی را ایجاد می کند. در نتیجۀ این اتفاقات آسیب مفصلی هم رخ می دهد.

عواملی که ریسک ابتلا به آرتروز پسوریازیسی را افزایش می دهند:

• بیماری پسوریازیس
• سابقۀ فامیلی
• سن بین 30 تا 50 سال
افرادی که آرتروز پسوریازیسی دارند، بیشتر از افراد دیگر در معرض خطر بیماری های قلبی - عروقی از جمله چاقی (افزایش BMI) و چربی زیاد (افزایش تری گلیسیرید) هستند. 

نقرس

نقرس به علت تشکیل شدن کریستال های اسیداوریک یا منوسدیم اورات در بافت ها و مایعات بدن ایجاد می شود. این اتفاق زمانی می افتد که بدن فرد میزان زیادی اسیداوریک تولید کند یا کلیه ها توانایی ترشح میزان کافی از اسیداوریک به ادرار را نداشته باشند. نقرس باعث درد بسیار شدید و غیر قابل تحمل در مفاصل می شود که همراه با قرمزی، گرمی و تورم است. نقرس حاد معمولاً به شکل مفصل قرمز، گرم و متورم به همراه درد شدید خود را نشان می دهد.

عوامل خطر برای ایجاد نقرس:

• چاقی یا اضافه وزن
• فشار خون
• مصرف الکل
• مصرف داروهای ادرار آور (دیورتیک)
• رژیم غذایی دریایی و پر گوشت
• برخی داروهای شایع
• عملکرد نامناسب کلیه

نقرس هم دوره های طولانی خاموشی و هم دوره های حاد دارد و حملات آن حدوداً چندین روز تا چندین هفته طول می کشد. با این حال احتمال مزمن شدن بیماری وجود دارد. حملات نقرس حاد می تواند منجر به نوعی آرتروز مزمن دژنراتیو (تخریب کننده) به نام آرتروز نقرسی شود.

سندروم شوگرن

سندروم شوگرن نوعی اختلال خود ایمنی است که گاهی در کنار آرتریت روماتوئید و لوپوس به وجود می آید. این بیماری غدد ترشح کننده اشک و بزاق را تخریب می کند که باعث خشکی دهان و چشم ها و مناطق دیگری که نیاز به رطوبت دارند، مانند بینی، گلو و پوست می شود. این بیماری همچنین می تواند روی مفاصل، ریه ها، کلیه ها، عروق خونی، ارگان های گوارشی و اعصاب نیز تاثیر بگذارد. این بیماری بیشتر زنان 40 تا 50 ساله را درگیر می کند. سندروم شوگرن می تواند ریه ها، کبد و کلیه ها را درگیر کند و همۀ این ها نشان دهندۀ ارتباط میان شوگرن و سیستم ایمنی هستند. در صورتی که این بافت ها تحت تأثیر قرار بگیرند، خطر بالای ایجاد سرطان لنفوم غیر هوچکین وجود دارد.

مرکز فیزیوتراپی مهربان به‌عنوان مجهزترین فیزیوتراپی غرب تهران، آماده ارائه خدمات پیشرفته فیزیوتراپی آرتروز برای کاهش علائم و درمان این بیماری به شما عزیزان است. جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت وقت مشاوره با شماره 02126741456 تماس بگیرید.

اسکلرودرمی

اسکلرودرمی به گروهی از بیماری ها گفته می شود که بافت همبند را در بدن درگیر می کنند. بیمار احتمالاً دارای بخش های خشک و سخت روی پوست است. بعضی از انواع این بیماری می تواند ارگان های داخلی و شریان های کوچک را تحت تأثیر قرار دهد. بافت زخم مانندی روی پوست تشکیل شده و منجر به آسیب می شود. علت این موضوع هنوز به خوبی مشخص نیست. این بیماری افراد بین 30 تا 50 ساله را درگیر می کند و می تواند همراه با بیماری های خود ایمن دیگر مانند لوپوس رخ دهد. اسکلرودرمی هر فردی را به گونه ای متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد. عوارض آن شامل مشکلات پوستی، ضعف قلبی، آسیب ریه، مشکلات گوارشی و نارسایی کلیه است.

لوپوس

لوپوس هم نوعی بیماری خود ایمن است. به این معنی که سیستم ایمنیْ آنتی بادی هایی را علیه بدن تولید می کند که منجر به التهاب گسترده در بدن و آسیب بافت ها می شود. در این بیماری دوره های شعله ور شدن و خاموشی وجود دارد. لوپوس ممکن است در هر سنی رخ دهد اما شروع آن اغلب بین سنین 15 تا 45 سال است. به ازای هر یک مردی که دچار لوپوس می شود، بین 4 تا 12 زن لوپوس می گیرند. لوپوس می تواند مفاصل، پوست، مغز، ریه ها، کلیه ها، عروق خونی و دیگر بافت ها را تحت تأثیر قرار دهد. علائم آن شامل خستگی، درد، تورم مفاصل، راش ها و ضایعات پوستی و تب است. علت این بیماری مشخص نیست اما می تواند با عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی در ارتباط باشد.

اگر سوالی در مورد شایع ترین انواع آرتروز یا درمان آن دارید زیر این پست آن را مطرح کنید و پاسخ خود را از کارشناسان و متخصصین مرکز فیزیوتراپی مهربان دریافت کنید. برای مشاهده پاسخ، مجددا به همین صفحه مراجعه کنید.